سه تار ساز خلوت هنرمند با خویشتن است. جثه‌ای کوچک و ظریف از جنس چوب دارد و ناله‌ای که هنگام نواختن آن بر می‌خیزد، ارتباطی ویژه بین نوازنده و ساز بوجود می‌آورد. شاید حجم صدای سه تار به نسبت سازهای دیگر کمتر باشد، اما همین صدای نحیف از لطافت خاصی برخوردار است که باعث شده تا بسیاری از علاقه‌مندان به موسیقی و بویژه موسیقی اصیل ایرانی، به این ساز علاقه نشان داده و به یادگیری و اجرای آن بپردازند. سه تار در دسته سازهای زهی-زخمه‌ای قرار می‌گیرد و گرچه در گروه‌نوازی‌ها نیز کاربرد دارد، اما بیشتر از آن بعنوان سازی که می‌توان در تنهایی و برای دل خود نواخت و لذت برد یاد می‌شود. یار و یاور همیشگی یک عاشق حقیقی، که با آن نجوای درونی دلش را سوار بر نوایی دلنشین به صدا در می‌آورد.
