فرهاد احمدي از شاگردان استاد هوشنگ ظريف و استاد فرهنگ شریف است كه از سال 72 به فراگيري موسيقي پرداخته و هم اكنون به عنوان نوازنده تار و مدرس موسيقي مشغول فعاليت است و تاكنون برنامه هاي متعددي با گروه هاي موسيقي اجرا كرده است. وي دانش آموخته رشته موسيقي در گرايش نوازندگي تار است كه پروژه پایان نامه اش در مورد سبک نوازندگی استاد فرهنگ شريف به راهنمايي استاد هوشنگ ظريف بوده است. وي در مورد سبك نوازندگي و استاد فرهنگ شريف گفته است.
زنده ياد فرهنگ شريف لولي آتش دست و مبدع سبك خاصي در تار نوازي بودند كه قبل از ايشان كسي به آن روش عمل نمي كرده است. استاد شريف پيرو سبك لطف الله خان مجد بودند و آنقدر اين پيروي دقيق بود كه در جاهايي نوازندگي ايشان و استاد مجد قابل تشخيص نيست. نوازندگي زنده ياد شريف به واسطه ارتباط با نوازندگان ويلون سبك خاصي داشت. خود استاد مي گفتند كه تحت تاثير كمانچه نواز قفقازي موسيو هايك، يك سري ويبراسيون هاي جديد و حالت هاي ملوديك به نوازندگي شان افزودند و همين يكي از دلايل سبك انحصاري ايشان بودند. فرهنگ شريف، ساز شناسنامه داري دارد كه از همه نوازندگان جداست و وقتي مي گوييم تار فرهنگ شريف از يك سبك صبحت مي كنيم كه مختص خود اوست به واسطه كوكهاي خاص خودش. بسياري معتقدند كه نوازندگي فرهنگ شريف عجيب است و بايد ساز شريف را در رشته هاي دانشگاهي گنجاند. استاد شريف به سمفوني ها علاقه مند بودند و سمفوني بسيار مي شنيدند و وقتي ساز شريف را مي شنويد گويي از بتهوون چيزي مي شنويد. بتهوون در ابتدا يك موتيف معرفي مي كند و در طول سمفوني همان موتيف را گسترش مي دهد و اين روش در نوازندگي استاد شريف نيز ديده مي شود. در عين حال ساز فرهنگ شريف سازي برگرفته از قدماي موسيقي است و ردپاي علي اكبرخان شهنازي و عبدالحسين خان شهنازي و كلنل علينقي وزيري و لطف الله خان مجد به وضوح در آن ديده مي شود.
فواصل موسيقي ايراني در دستگاه هاي مختلف فرق دارد. مثلا در سه گاه لاي كُرُن با لاي كُرُن در سُل فرق مي كند و طبق قوانين فيزيك صوت فواصل متفاوت است. اكثر نوازندگان صداي اين دو را يك صدا مي زننند ولي در ساز فرهنگ شريف اينگونه نيست و ايشان لاي كُرُن را براي هر دستگاهي تغيير مي دادند و اين يكي از همان وجه تمايزهاست كه باعث مي شود نواهاي ملوديك و زيبا بشنويم. يا مثلا گام نوا و شور يكي است اما استاد شريف فقط نوا مي زند وقتي قرار است نوا بزند و پرده ها را طوري تنظيم مي كند كه هيچ وقت نوا ابوعطا نمي شود در حاليكه عاشق ابوعطار بود. مُدگردي خاصي در نوازندگي او بود كه در هيچ نوازنده ديگري نبود
در هنر نوازندگي استاد، قدما و بزرگان ترديد نداشتند و استاد كلنل علينقي خان وزيري وقتي اجراي قطعه دخترك ژوليده را توسط استاد شنيدند، گفته بودند تو حتي از من هم بهتر زدي و من فكر نمي كردم كسي بتواند عين من بزند.
زنده ياد شريف را دياپازون اركستر گلها مي دانستند و مي گفتند در اركستر اگر مثلا ويلوني درسمت چپ سِن سُل ناكوكي داشته ايشان مي شنيده و يادآوري مي كرده و كوك ساز برايشان بسيار مهم بود.
ساز فرهنگ شريف را بايد وسيع ديد. اين ساز تلفيقي از نگاه و احساس زنده ياد شريف با تكنيكهاي ملوديك گذشته و روز است. استاد تا آخرين لحظات هم از آموزش و يادگيري كوتاهي نداشتند و حتي در مهماني ها در حال يادگيري بودند و همسر استاد بنان مي گفتند كه در مهماني منزل استاد بنان استاد شريف از كلنل وزيري تكنيك هايي آموختند. فرهنگ شريف به نام استاد اعتقاد نداشتند و مي گفتند در موسيقي هفت نت هست و تا زمين و زمان باقيست از اين هفت نت خلق خواهد شد، پس استادي نيست.